Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΤΟ 1957


60 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ 1957, 2017 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΜΠ

Πέρασαν εξήντα ολόκληρα χρόνια (27Aπριλίου 2017),   από τότε που 23-25 χρόνων τελειώσαμε το Μετσόβιο. Ηταν εξήντα χρόνια ενδιαφέροντα. Είμαστε η πρώτη γενιά που δεν αντιμετωπίσαμε άμεσα πόλεμο. Οι γονείς μας πολέμησαν στην Αλβανία το 1940, αλλά και εμείς πιεστήκαμε από τις συνέπειες της δικτατορίας του Μεταξά 1936, του β πολέμου 1940, των δυο εμφυλίων 1943 και 1947, της δικτατορίας των συνταγματαρχών 1967 και τέλος της οικονομική κρίσης που συνεχίζεται ακόμη. Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν ας θυμηθούμε ότι τη δεκαετία του 50, φοιτητές, οι ποιο πολλοί επαρχιώτες, ζήσαμε σε σπίτια νοικιασμένα, με πλακάκια στα δάπεδα, χωρίς μπάνιο, μόνο λεκάνη και αυτή πολλές φορές χωρίς καπάκι, χωρίς θερμοσίφωνο με μια συσκευή μαγειρέματος με πετρέλαιο – γκαζιέρα-  με ένα ξύλινο ψυγείο πάγου, ένα φανάρι και ένα σταμνί Αίγινας για δροσερό νερό, τίποτα άλλο.   Στη δεκαετία του 60 εμφανίστηκαν δειλά δειλά η ηλεκτρική κουζίνα, το ηλεκτρικό ψυγείο το πικάπ το ραδιόφωνο και στο τέλος της δεκαετίας, το σταθερό τηλέφωνο και το πλυντήριο ρούχων, η ασπρόμαυρη με ενσύρματο τηλεκοντρόλ TV και αργότερα η έγχρωμη. Στη δεκαετία του 60 παρουσιάστηκαν και τα ΙΧ αυτοκίνητα. Το αυτοκίνητό μου, ένας σκαραβαίος vw 1960, είχε αριθμό 95381 ενώ ένα άλλο που αγόρασα το 1972 είχε αριθμό 434728. Σήμερα κυκλοφορούν 3,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Και φθάσαμε στην εποχή μας να έχουμε σχεδόν όλοι ιδιόκτητα, πολυτελή σπίτια, εξοχικά, με περισσότερα του ενός πλήρη μπάνια, κεντρικές θερμάνσεις,  ΙΧ, τηλεοράσεις, κλιματιστικά, ο καθένας κινητό τηλέφωνο και υπολογιστή και  ένα σωρό άλλα κομφόρ. Βέβαια έχουμε την οικονομική κρίση για την οποία έχουμε μεγάλη ευθύνη όλοι γιατί βλέπαμε ότι ξοδεύαμε περισσότερα από όσα παρήγαγε η χώρα μας, καταναλώνοντας δανεικά, που οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων ήξεραν ότι κάποτε δε θα μπορούμε να τα επιστρέψουμε και μοιραία θα  πτωχεύσουμε, αλλά για να μη χάσουν την καρέκλα τα μοίραζαν ασύστολα. Το κακό είναι ότι ενώ όλοι όσοι υπέστησαν τις συνέπειες της κρίσης, (Ισλανδοί, Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ιταλοί και οι Κύπριοι), την αντιμετώπισαν ενωμένοι, εμείς υπακούοντας στην από αρχαίων χρόνων αδυναμία να θέλουν όλοι να κυβερνήσουν πάση θυσία δεν συνεννοούνται με αποτέλεσμα να έχουμε αποτελματωθεί. Ας ελπίσουμε ότι γρήγορα θα σταματήσει ο λαϊκισμός και θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση.

1Η ΣΕΙΡΑ: ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ,, ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΚΟΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΔΕΡΜΑΤΙΔΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ, ΠΛΑΓΙΑΝΝΑΚΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ, ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

2Η ΣΕΙΡΑ: ΔΕΤΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΣΙΟΝΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ,, ΚΟΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ ΣΠΥΡΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ ΣΠ., ΣΤΡΟΥΜΠΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΜΠΑΖΑΚΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΟΛΙΑΣ ΒΑΣ.

ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, ΠΑΝΑΓΑΚΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, ΜΑΚΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΜΠΑΖΑΚΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΠΑΝΑΓΑΚΗΣ ΘΑΝ, ΜΑΚΡΗΣ Κ, ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜ, ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΔΗΜ,

Από τους  72 συμμαθητές που εισαχθήκαμε το 1952 όλοι τελειώσαμε τον Ιούνιο του 1957, πλην 5-6 που είχαν μείνει για Σεπτέμβριο, οπότε και τέλειωσαν και αυτοί. Σε όλη την πενταετία των σπουδών μας, μόνο ένας έμεινε στην ίδια τάξη προερχόμενος από μεταγραφή και αυτός, εξ αιτίας ενός ιδιόρρυθμου  καθηγητή. Τότε δεν υπήρχαν περίοδοι εξετάσεων και χρωστούμενα ή περνούσες την τάξη ή έμενες στην ίδια, πράγμα εντελώς σπάνιο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών ένας αριθμός σπουδαστών προερχόμενοι από το εξωτερικό ή αποστρατευθέντες  συμπλήρωσαν τον αριθμό και έτσι αποφοιτήσαμε 97. Από αυτούς σήμερα φέρονται σαν επιζώντες 83-85 ετών, 43 άτομα. Στη συνεστίαση παραβρέθηκαν 20 από αυτούς  αρκετά θαλεροί.

ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜ.., ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ Δ.,ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ ΣΠΥΡΟΣ, ΔΕΡΜΑΤΙΔΗΣ Θ,